Where do I stand,
This ground is so fragile.And
You know life's not so rooted
Well,we live with our own prejudices,therefore
Good or bad -it starts with nothing
But better;I have always supposed
May it be with hope,or
Thoughts,that comes floating all around
How naive can one be?
How long can it be?
Isn't it all rain that matters
For a beautiful sunshine underneath
Or these clouds;they can grow even darker
For summer is just near,and yet to come
They say "it won't";forever
But,does they even matter now
Little stuffs of madness, you call me a pessimistic,hereby
A liar I can be.
With my bags full of snow
And my heart,burnt with fire
Just to disguise,and to be loved
You will never know.
 
~ Shashi Raj Pandey

मुठ्ठी बाँधी समातेको
जिन्दगीको डोरी यो
थाहा छैन कुन पल
थाक्छन् आैँला,खुकुलो पर्लान्
खुशी होला तब मात्रै
बाँधिएको मन यो छ
एक फन्को मारी पुग्लान्
क्षितिज पर जिवन त्यो छ
हाँस्लान् ओठ आशिश जप्ने
सोच्छु कतै कहाँ त्यो छ
लुकाउनै पर्दो रहेछ
हाँसो भित्र चोट जो छ
सिर माथी आकाश होइन
भाग्य खुल्छ झरी पछी
अन्धकारमा छुन खोज्दा
भाग्छ पर जुनकिरी
जिन्दगीको ज्योति यस्तो
सम्झौताको लुकाछिपी
प्रत्येक स्वाश बाँची फूल्ने
चाहनाको बोट जो छ
हुर्कन्छ की मरी जान्छ
एक पटक रोपेपछी
कति चल्छस् पाउ उसै
बाटो आफै छोपेपछी
पुगिनु नै छैन अब
सुरु जहाँ अन्त्य त्यो छ

~ Shashi Raj Pandey

मलाई डर छ
बाटैमा गडेका उसका आँखाहरू
कतै आइपुग्छन्
अनी,
लैजान्छन् एक पटक चिमोटी भावनाहरू
तब मात्रै,रित्तो रहने
केवल सोच हुन्छ भन्थेँ होला
संमवेदनाको घुम ओडी
पथ्थर पनी त हाँस्न सक्छ
तर कतिन्जेल??
यहाँ त
बालुवा भरिएर शरीर भसिएको छ
भित्र-भित्रै
आफ्नै टुक्रा सँग अलग्गिएर बसेको उ
कहाँ तैरिन्छ र-
जिवन आफैमा पानी
आफैँमा ढुङ्गा ।
~ Shashi Raj Pandey

सूर्यको गती नै के छ र?
न दिन उ,
न रात हो
केवल घुमीरह्न्छौँ हामी
निरन्तर
आँखा चिम्लिएर
घरी उज्यालो,घरी अँध्यारो
हरीया रुखले घेरीएको बाटोहरू
शितल हावा चलोस् 'नचलोस्
के अर्थ जिवन,
मन भित्र राप छ
द्वन्द छ सम्झनाहरू को
त्यसै,
टाँसिन्छन् ठाँउ भन्दा बढी
मान्छेहरू
अनी रुन्छ आफै,
प्रक्रिती के र
उही जो थियो - रहन्छ
दिनहरू पो छूट्दैछन्
गते,बार तारीखहरू मा
भित्ते क्यलिन्डर बाट हराएका
राता अक्ष्यरहरू यी ।

~ Shashi Raj Pandey

Together,
It should be the only dream.And
Happiness is being with people
You love.
How long can a place hold?
What is beauty in mountains-
Green grasslands of north;Or
Long sea of plains.
It's just an instance; to hold your beliefs
And,
It must be a magic then-
I used to say
White clouds,they sail so lightly in the blue sky,
Gently touches the shrine of tops
Life should be like this,
Forever.
How beautiful is that.
But now it keeps you alone,
Always.
A lone keeper' never weeps for the crowd
But family,meanwhile -it takes no time.And
Life falls apart
In rush- friends;the dearly ones
People you love.
It has been my life -at the moment.

~ Shashi Raj Pandey

एकै बोट टाँसिएर पनि
जिवन र म
फुल्छौँ आफ्नै क्षितिज
लाग्छ भिन्न,
तर
हुर्किएको धर्ति जो यो
जरा फेरिए जस्तो
गुम्सिएर माटो मुनि
बालुवा भित्रको अन्तर-संघर्ष
पानी हुन्छ
अनी,
नसा-नसा दौडन्छ
एकोहोरो
मानिसहरू, र म
उही हतार पालेर बस्छौँ-मन भित्र
रहर त पालिने जात
जिवन त जिउने जात,
उसै ।
~ Shashi Raj Pandey

Early life,
It would be one day anyway
How naive they can make you keep
A slave you are -not just black
Not just white;
But a child,it's true.
And you realize,
Luck is nothing in to be here
Or,some gifts like abandoned people
You meet on your way.And
Belongings;
So much you lack within
Family,friends and love above all
A proper synchronization in between
Just like another pause,
Somewhere.
And,
When you live in practice-rather than a philosophy
Life,it would be then
Only.
But it's not like that
These days.

~Shashi Raj Pandey

मिल्ने भए..

मिल्ने भए,
म हुन्थेँ कतै
खुशी मनहरू संगै
यहाँ त केवल मन छ
निर्जिव।
न बोल्न खोज्छ
न सुन्न खोज्छ
एक्लिएर,
सोच्छ कती-
रुन्चे म।
उसै त,
चिटिक्क परेका लाग्छन् भित्ताहरूको
रंग फिक्का देख्छु,
अनी
लाग्छ घाम टाँसिएर
बादल लुक्छ आकाशमा
कुरुप बन्छ जग-अनी दिनहरू
हरेक।
एक फन्को मारेर,
कागहरू पनि
झ्यालै छेउ चित्र बन्छन्
बिरक्तिएर
काँ-काँ स्वोरहरू ती
प्रत्यक बिहान
मिल्ने भए....
म हुन्थेँ कतै
खुशी मनहरू संगै
यहाँ त केवल मन छ
निर्जिव ।

~ Shashi Raj Pandey