अहो युवा!!-(लघुकथा)

उ बसन्तपुरको एक सुकुल होटेलमा लडेर बसेको रहेछ।म पुग्दा एकसुरले चुरोट तानिरहेथ्यो।आकासै छुवाउँला झैँ धुवाँको मुस्लो फुकिरहेथ्यो।निकै मेहेनत गरेर धुवाँको 'चक्रे आक्रिती' जस्तो बनाउन खोज्थ्यो।कतीखेर खुसी पोख्थ्यो र फेरी त्यही खेलमा लाग्थ्यो।प्राय सक्दैन्थ्यो,अनी दलान हेर्थ्यो,भित्ता चिथोर्थ्यो।शायद धेरै भएको छैन उसले चुरोट खान थालेको,घरी-घरी खोकी रहेथ्यो।म आएको देखेर केहीबेर अकमक्कियो।दुबै हात फिँजाएर गुम्सिएको धुवाँ छाट्न थाल्यो।छरपस्ट बियरका सिसिहरु यताउता मिलाएझैँ गर्यो।अनी छेवैको सुकुल तेर्श्याएर बस्न भनी देखायो।म भने त्यतिन्जेल उसलाई एक कुनाबाट नियाली रहेँ,मुर्ती बनेर।कतै हराएझैँ,सोच विहिन म-निकै बेर पछी चेत खुल्यो,सोचेँ 'अहो युवा,कता तीर??'।
~ शशिर