रहर का समुन्द्रमा जोगिएर,जतन साथ 
पौडिदै छन् हजार फुलहरु प्रयास को
समय सँग को चिसो संघर्षमा यीनलाई 
फेरी आफ्नो सुगन्ध जोगाउनु छ जो । 
ए निडर छालहरु तिमीले यिनलाई 
पत्थर नसम्झिदिनु कतै
ए तेज किरणका स्पर्श हरु तिमीले
मायालु मुस्कान साथै बाटो देखाईदिनु बरु ।
तर, जो हिँडेको छ, कदम चलाउछ जसरी
उसको मन 'फुल' भईदेओस्, तैरिदै आउँछ
जो रोक्किएको छ बिदा भनेर,
उभ्भिएर कुरेर बस्ने छ बाटो-दोबाटो,
गार्हो त उसलाई ज्यादा छ ।
~